ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ Κ. ΗΛΙΑ ΠΕΤΡΟΥ (UNIVERSITY OF ILLINOIS URBANA-CHAMPAIGN, UIUC)
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Την Πέμπτη, 22 Μαΐου 2025, ώρα 13.00 μ.μ.
θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο των «Επιστημονικών Συναντήσεων»
που διοργανώνει ο Τομέας Κλασικής Φιλολογίας του Τμήματος Φιλολογίας του Ε.Κ.Π.Α.
η ομιλία του κ. Ηλία Πέτρου (University of Illinois Urbana-Champaign, UIUC)
με θέμα: «Από τα φωτοαντίγραφα στην τεχνητή νοημοσύνη: Η ψηφιακή πορεία των ελληνικών κειμένων»
Η ομιλία θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα 743 της Φιλοσοφικής Σχολής (Εργαστήριο Παπυρολογίας) στα Ελληνικά.
Σας προσκαλούμε να παραστείτε.
Ο Διευθυντής του Τομέα Κλασικής Φιλολογίας
Αμφιλόχιος Παπαθωμάς
Συντονιστές Βάιος Βαϊόπουλος Αικατερίνη Κορολή
vaiosvaiop@phil.uoa.gr katkoroli@phil.uoa.gr
Δρ Ηλίας Πέτρου
«Από τα φωτοαντίγραφα στην τεχνητή νοημοσύνη: Η ψηφιακή πορεία των ελληνικών κειμένων»
Περίληψη
Η ψηφιοποίηση των ελληνικών κειμένων είναι μια μακρόχρονη και πολυσύνθετη διαδικασία που ξεκινά ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα, πολύ πριν από την εμφάνιση των υπολογιστών. Οι ιδιαιτερότητες της ελληνικής γραφής —το μη λατινικό αλφάβητο, το πολυτονικό σύστημα και η γλωσσική ποικιλομορφία— αποτέλεσαν σημαντικές προκλήσεις για την ανάπτυξη εργαλείων ψηφιακής αναπαράστασης και επεξεργασίας. Μια σειρά από καινοτόμες πρωτοβουλίες, ιδιαίτερα σε αμερικανικά πανεπιστήμια, έθεσαν τα θεμέλια για τη μελλοντική εξέλιξη του πεδίου. Η ομιλία επικεντρώνεται σε τρεις σημαντικούς σταθμούς αυτής της πορείας: τις πρώτες φωτοστατικές αναπαραγωγές σπάνιων ελληνικών χειρογράφων στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι στην Urbana-Champaign· την καθοριστική συμβολή του Thesaurus Linguae Graecae (TLG) στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας–Irvine, που από τη δεκαετία του 1970 εισήγαγε τη συστηματική ψηφιακή επεξεργασία αρχαίων ελληνικών κειμένων· και τέλος, την ανάδυση ψηφιακών αποθετηρίων μεγάλης κλίμακας, όπως το HathiTrust, τα οποία αξιοποιούν πλέον τεχνητή νοημοσύνη για την αναγνώριση, οργάνωση και πρόσβαση σε ελληνικά κείμενα. Στην παρουσίαση αναδεικνύεται πώς οι ψηφιακές τεχνολογίες —από τα φωτοαντίγραφα μέχρι τους αλγόριθμους μηχανικής μάθησης— έχουν μεταμορφώσει τη μελέτη της ελληνικής λογοτεχνίας, ενισχύοντας την προσβασιμότητα, τη διατήρηση και τις δυνατότητες ερευνητικής ανάλυσης για τις σημερινές και μελλοντικές γενιές.